-
20.02.2025|
06:16
Ֆեյքերի խնդիրը ամենևին էլ նոր չէ: Այդ երևույթին անդրադարձել է դեռևս Հովհաննես Թումանյանը՝ 1911 թվականին:
-
20.02.2025|
05:50
1990 թվականի օգոստոսի 23-ին Հայկական ԽՍՀ Գերագույն խորհրդի առաջին նստաշրջանում ընդունված հռչակագիր Հայաստանի անկախության մասին:
-
19.02.2025|
16:31
1901 թ․ Բանաստեղծը տպագրեց «Պոետն ու Մուսան» պոեմը։ Դա դառնությամբ ու հուսահատությամբ առլեցուն, «անհաս փառքի ճամփայի» տատասկների կամ, ինչպես գրել է նամակներից մեկում՝ «մռայլ ու տափակ, մանր ու չնչին» իր օրերի մասին ստեղծագործություն է։ Այդտեղ Հովհ․ Թումանյանն ունի այսպիսի տողեր․
-
19.02.2025|
08:18
Լույս է տեսել «Ռոսլին» հանդեսի նոր համարը։
-
18.02.2025|
08:21
Այս գիշեր ձեռքս դրեցի ութ միլիարդ մարդու ճակատին.
նրանք խաղաղ չէին,
շատերը քաղցած էին,
երեխաների թշիկները
փափուկ էին,
ծերերի ձեռքի մաշկը՝ չորացած...
-
18.02.2025|
06:15
Քեզ՝ թքառատ ալեն
Առավոտը կվեկալեն,
Մի քիչ մուղամ կչալեն,
Որ զիբիլը թալեն։
-
17.02.2025|
20:44
Է՜, ի՞նչ ասեմ։
Արցախը չէինք կորցրել, Հայաստանը վտանգված չէր։
Բայց զգում էի լրբենի ժխորի վատ հետևանքը։
-
16.02.2025|
20:22
Կասեմ -
յոթ սարի ետեւից եկար՝
ժառանգորդի ու վտարակի պես,
ուրուների խշշուն, ներբաց կղզյակից,
անհուշությունից, փթթող ասքից եկար:
-
15.02.2025|
20:26
Այսօր ես որոշեցի Թումանյանի քառյակների մասին խոսել։ Բանաստեղծն իր գրական զարգացման ողջ ընթացքում ձեռք բերած փորձով, բանաստեղծական որոնումներով, աշխարհի ու մարդու մասին մտորումներով նախապատրաստվել է քառյակներին ստեղծագործական կյանքի ողջ ընթացքում։ Նա իր կենսափորձն ու ստեղծագործական նվաճումներն ամփոփել է քառյակներում, որոնք չորս տողի, երբեմն մեկ բառի մեջ կարողացել են արտահայտել անսահման լայն բովանդակություն։
-
15.02.2025|
19:25
ԳԱՌՆԻԿ ԱՆԱՆՅԱՆ
Կան մարդիկ, որոնց կոչումը հրապարակագիր, հրապարակախոս լինելն է։
Համալսարան ընդունված նորեկներիս համար այդ մարդիկ անմիջապես ուշադրություն էին գրավում և՛ իրենց կեցվածքով, և՛ իրենց պահվածքով , և՛ իրենց արտաքին գրավչությամբ։